BAJAZID ARNAUTOVIĆ BEKO
Prvi Bekini dodiri sa loptom bili su na gorickim ulicama a posebno na mjestu zvanom “okuka” pored njegove porodicne kuce. Osim “okuke” idealan prostor za igru na ” male golove” bio je asfaltirani dio ispod generalskih vila. Naravno lopta je bila “krpenjača”.
Bekin najstariji brat koji je studirao u Zagrebu donosio je gumenu loptu, a jednom čak i pravu kožnu fudbalsku loptu koja je imala šlauf !!
Osnovna skola u Nemanjinoj”Silvije Strahimir Kranjčević” i poslije novootvorena šetvorogodišnja osnovna škola na Gorici svojim školskim dvorištem pružale su bolje uslove za igranje malog fudbala. Mali fudbal ili igra na “male golove” na ulicama, dvoristima , rukometnim terenima, parkovima … su mjesta gdje su se isticali fudbalski talenti.
Bivša “livada” na Marijin Dvoru, pa kasnije skolsko dvoriste “Slavise-Vajnera Cice” bile su Meka za ljubitelje malog fudbala i mjesto okupljanja raje sa Marin Dvora, Velešića i Gorice pa iz drugih dijelova grada.
Igralište na Ciglanama (mjesto gdje je nekada bila ciglana a danas veliko naselje Ciglane) bilo je 50-tih i 60- ih takodje jedno od destinacija raje sa Gorice. Na tom igralištu podloga je bila glina, pa kada bi se tlo pokvasilo bilo je klizavo kao hokejaška podloga. Kako je taj dio “Ciglana” bio odmah ispod Gorice a i blizina stadiona Koševo, ljubitelji fudbala sa Gorice su provodili dosta vremena igrajući mali fudbal na Ciglanama i poslije “čoporativno” išli gledati i navijati za svoj tim na Koševu.
Oni koji su željeli da se bave fudbalom prva početna lokacija za početak je bio klub Sarajevo. Naravno i Beko je bio medju onim dječacima koji su se prijavljivali na probne utakmice za pionire. To mu je iz prve uspjelo i prošao je sve mlade selekcije FK Sarajevo.
Ima jedan interesantan momenat u Bekinoj fudbalskoj karijeri. Naime, zbog nekih malih nesuglasica sa trenerom u Sarajevu Francom Lovrićem Beko napusta FK Sarajevo, te poznavajuci Milana Ribara koji je tada vodio Željine juniore prelazi na Grbavicu. Milan ga je želio za juniore ali je problem bio kako ga registrovati jer je već prerastao juniorsku ekipu. Rjesenje je bilo (u to vrijeme česta pojava) da se Beko registruje na lične podatke mladjeg brata Nusreta -Nuneta. Tako Nune, koji se nije bavio fudbalom, ima u svojoj “sportskoj biografiji” upisano da je igrao sa poznatim igracima Zelje.
Beko prvi seniorski angažman ima u sarajevskom FK Partizan gdje provodi par sezona a potom prelazi u vogošćanski Pretis (UNIS) gdje je postao dio poznate generacije igrača koji su izborili ulazak u savezni rang Jugoslavije, Druga liga Jug. U vogošćanskom Pretisu, tj. Unisu njegov talenat i njegove igre na poziciji veznog, “meka” lijeva noga su došli do izražaja u tih nekoliko sezona igranja za vogosćanski tim.
Poslije aktivnog igranja posvetio se trenerskom pozivu u omladinskim kategorijama vogosćanskog Unisa. Takodje, Beko je bio poznat gradskoj raji kao precizni mehanicar radeci u firmi “Fina mehanika ” i “Svjetlost” zajedno sa poznatim sarajevskim sportskim likovima nižih liga, Luha iz Vratnika, Huso Cengic, Šeki Varesanovi , ….
Bajazid Beko Arnautović rodjen u Sarajevu, na Gorici 04.01. 1945 godine, napustio nas je i preselio na bolji svijet 01.3.2008 godine.
Napisao: Senad Kreso
FIS-GOL TIM
07.05.2023.