Rodjen januara 1956, Lenjinova 27, Grbavica. Godine 1962 preselili na Bascarsiju M. Obilica 21, OŠ Razija Omanovic, 1966g presao u J. J. Zmaj.
Odrastao u Fisovoj raji. To su imena: Žigic Gordan-Ziga, Delahmetovic Rusmir Cane, braca Vukas Hazo i Adem, Latic Rusmir-Šeki, Murga, Dzeko Ejub-Ljupe, Sejo-oklagija, Buce, Škuljo, Tarlo, Mise, Tale, Mario Dugac, Cenga mladji, Źika, Veljko Uljarevic, Miki Vukovic, Bunća, Rankić, Ćafer, Bica Hadzikaric, itd. To su ti prava FISOVA raja!
Moj prvi sport je bio fudbal. Trenirao u FK Sarajevo, trener S. Markusevic, jednu godinu, zajedno sa mojim drugom Farukom Hađzibegicem. Posto su mi sva raja iz skole stanovala blizu Fisa i ja sam poceo svakodnevno da boravim u njemu. Od ujutra do mraka. Bilo je svega od basketa, fudbala, rukometa, boksa, rvanja i judoa. Vise sam provodio vremena u Fisu nego u skoli i kuci zajedno. 1970 sam se odlucio za judo. Upisao sam se u skolu juda i prvi trener mi je bio Hadzic Djemal. Poslije dva mjeseca obuke prebacili su me u prvu ekipu a ja pionir. Posle tri mjeseca postajem prvak BIH. Na zadnje treningu pred odlazak na prvenstvo SFRJ polimim ruku. Sledece godine 1972 osvajam BiH prvenstvo i SFRJ. Odlazim na moje prvo Evropsko prvenstvo Ostende, Belgija. To je bilo EP za Kadete i Juniore. Za juniore iz BiH bili Suljo Hadzibegovic, Rundic R. i M. Ducic.
1973 godine ponovo prvak BiH i SFRJ i odlazak na Evropsko prvenstvo Lodz, Poljska. Osvajam peto mjesto. Dva puta se borio za medalju. Postajem standardni prvotimac JK Bosna u kategoriji do 70 kg. 1974 prelazim u Novi Sad u JK Prtizan. Tu mi je trener Branko Dragic. Postajem prvak SFRJ za juniore i odlazak na EŠ Turku, Finska. 1974 g dobijam poziv za seniorsku reprezentaciju, odlazak u Maroko i osvajanje drugog mjesta. 1975 postajem apsolutni prvak SFRJ i ucestvujem na Svjetskom prvenstvu u Beču. 1976 godine seniorski prvak SFRJ 80 kg u 10 tezinskih kategorija i odlazak na EŠ Ludvigshafen, Njemacka. 1977 odlazim na Balkansko prvenstvo osvajam ekipno zlatnu medalju a pojedinacno srebrenu. 1977 godine prvo mjesto SFRJ Pristina i prelazak u judo klub ZENICA. Kroz kvalifikacije se izborili u prvu judo ligu i pobijedili i JK Bosnu i JK Zeljeznicar. 1978g prelazim u Zelju, trener Mahmutagic Sead -Zec. Od jedne ekipe koja je tavorila na dnu tabele postajemo ekipa za respect. Uz dolazak Djordja Stjepanovica i Voje Gavrilovica i postojeci kadar bas dobra ekipa. Do tada su trenirali tri puta sedmicno, pa smo se dogovorili da treniramo svaki dan i rezultati su ubrzo stigli. 1978 Balkansko u Novom Sadu. Ekipno zlato, pojedinacno srebro. Finale sa Obadovom i drasticno ostecen tri sekunde pred kraj. 1978 studenski prvak SFRJ i odlazak na Univerzitetsko prvenstvo Svijeta, Rio de Zeneiro i osvajanje bronzane medalje.
1978 godine ucestvujem na prestiznom turniru u Milanu i pobjedjujem pet protivnika a u finalu se borim sa Italijanom Vecci koji je te godine postao Svjetski prvak i osvajac Evropskih medalja. Pobijedio sam ga u finalu i bila je jedna od najljepsih borbi. Bio sam u izboru za najbolje sportiste BiH, pored Delibasica, Radovanovica, Susica, Halilhodzica, Elezovica, Vikica, Nikolica-sah Kezunovica, Pejovica-streljastvo itd. 1979 sam clan reprezentacije SFRJ na ekipnom prvenstvu Evrope, Pariz 1980 godine, drugi u SFRJ i sa Zeljom prvaci SFRJ i trece mjesto i bronzana u Liga Evropskih Sampiona.
1981 osvajam Crni pojas SN kao najvolji takmicar u Saveznoj ligi. To sam ponovio i sledece 1982 godine, 22 meca i sve pobjede 1982 i 83 drugi u SFRJ u apsolutnoj i treci u kategoriji. 1983 kao trener i takmicar osvajamo Prvenstvo SFRJ i postajemo finalist ekipnog Prvenstva Evrope i osvajamo drugo mjesto. Tada smi bili najuspjesnija ekipa u SFRJ svih vremena. Povreda na pripremama reprezentacije i operacija koljena je uticala na karijeru koja je zavrsena 1985 godine.
O mojim trenerima. Najbolji utisak: Branko Dragic, Vuckovic Zelimir, Joze Skraba i najaci Svetozar Mijajlovic.
Judoke koje sam najvise cenio. U SFRJ Obadova, Žuvelu, Kovacevica, Sekulica, Kusmuka, Kusica, Lescaka, Vujevica, Lopatica i Becanovica. Svi su mi bili kolege iz reprezentacije. Ako bi morao da kazem ko je najkompletniji u svim segmentima. To je Radomir Kovacevic.
Moj najtezi protivnik je Obadov Slavko. Tokom duge karijere imao sam mnogo meceva u ligi, prvenstvima Vojvodine, Balkanskim prvenstvima. Izbornih takmicenja za reprezentaciju. Imam skor dva nerjesena, dvije pobjede i sest poraza. Siguran sam da sam u tri susreta drasticno ostecen. Pored toga, jos mi je bio tezak protivnik Georgi Petrov, osvajac Evropske i Svjetske medalje. Koga sam pobijedio dva puta a on je poslije dva mjeseca osvojio prvenstvo Evrope.
Moja trenerska karijera je pocela u Želji. Kao takmicar dosao 1978 a kao trener prve ekipe sam poceo raditi 1981 godine. Dvostruki prvaci SFRJ, te trece i drugo mjesto. U KEŠampiona kada sam dosao u klub 1978 jedino sam ja bio reprezentativac SFRJ. Uspio sam da stvorim ekipu za respekt i par sampiona SFRJ Jokic 60 kg, Stjepanovic 65kg, Gavrilovic 65kg, Mehicevic 70kg i Kusmuk 95, itd.
Volio sam mali fudbal. Pocetak pioniri Sarajeva drug Faruk H. a poslije turniri u FIS-u. Dva puta igrao imao ekipu Susic Sead, Skoro, Baljic, Bahtic, Katanec, Klimovic golman Leotara, Zdero, Murga, Cafer, Mehicevic, itd. Bili finalisti, izgubili pislije vodstva od 2:0 na penale !!!!
Otisao iz Sarajeva 1985 godine, jer mi je pok. supruga iz Mladenovca a posto smo dobili preporuke da otvorimo restoran u Beogradu, pa je i moj brat to prihvatio, tako smo obadvojica dosli u Beograd, tj. Mladenovac koji je beogradska opstina.
Da li sam nostalgicar, da da da…. Mnogo mi nedostaje Sarajevo. Dokazim cesto. Obidjem dosta prijatelja, odem kod Goge Marijanovica, Sefke-Bugati restoran…zatim sa Halidom Beslic, Cigom, Fazlom, Đemom, Murgom, pok. Zigom, Topom, Magasem, Sinanovic novinar. Sa školskim drugovima i drugaricama. Sa Mehom mojim klubskim drugom. Sa Šiljegovicem trener JK Famos. Dodjem tamo i otvorim Judo turnir u Lukavici. Eto to je odprilike to, nosilac sam 7 Dan stepen. Bio sam dvije godine direktor Judo lige Srbije i danas sam u upravnom odboru JK Skavija Novi Sad.
Za kraj, tokom rata imao sam 84 izbjeglice 6 mjeseci. 17 djece, svih nacionalnosti. Izmedju ostalih, Raka Maric sa familijom, braca Bambalic Rade i Mladen, porodica Besirevic, Jokic, Danilovic, Lihic, Fetahagic, itd. Eto toliko od mene,
Pozdrav Todor,
FOTO ALBUM:
Ovo je Finale Kupa Evrope, Željo -Vilijers La Bel. Na fotograjiji: Jokic, Stjepanovic, Pejcic, Lescak, Mucibabic, Todorovic. Trener i takmicar, Kusmuk 1983 godina
Novica Todorovic je ucestvovao na turniru Fis-Gol sa ekipama u nekoliko navrata. Na ovoj fotografiji jedna od tih ekipa.
FIS-GOL TIM
24.10.2023.