U ljeto postratne 96. godine u fudbalski kub Sarajevo došao je poziv od jednog udruženja nasih sunarodnika izbjeglih tokom rata u Norvešku . To je bila neka humanitarna akcija naših sunarodnika, većinom iz Hercegovine koje je rat “otjerao” u tu nordijsku zemlju.
Ne znam detalje oko te akcije ali ono što je bilo najbitnije u tom momentu je poziv da pionirska selekcija Sarajeva (83. godiste i mladji) gostuje u Norveškoj, podrucje Klokkarvik blizu grada Bergena. Tako smo 17 momčića i ja kao trener otputovali u sjevernu evropsku zemlju. Naši su uz pomoć Norvežana sve obezbjedili. Avionske karte u oba pravca a smještaj je bio kod naših sunarodnika i domaćina Norvežana. Tačnije svaki od naših momčića bio je ugošćen u porodici svojih vršnjaka.
Plan i program koji su pripremili naši ljudi potpomognuti ljubaznim Norvežanima bio je da su prijepodne išli zajedno sa domaćinima u osnovnu školu (6 i 7 razred) a poslije podne imali smo trening i dvije prijateljske utakmice. Takodje, organizovani su zajednički izleti gdje smo upoznavali taj dio Norveške.
Boravak i druženje sa Norvežanima bilo je za naše male sarajlije nezaboravan dogadjaj pogotovo prijepodne kada su isli sa svojim vršnjacima u njihov razred i zajedno učestvovali u nastavi. Svaki dan poslijepodne na treningu su mi “podnosili raport” o tome šta im se sve dogadjalo to prijepodne u školi. Bili su radosnii i ushićeni ali i iznenadjeni laganim odnosom učitelja na času jer ti mali Norvezani su bili tokom nastave veoma nemirni . Takodje, domaćini su nam obezbjedili dobre uslove za trening i sa dvije prijateljske utakmice (jedna protiv juniorki lokalnog kluba). Tih desetak dana je za čas proletilo.
Ovaj izlet u Norvešku je bio za pamćenje pogotovo jer je to za sve naše mlade fudbalere bio prvi izlazak iz grada od 92. i poslije 1425 dana u okupiranom Sarajevu a i prvi put u životu let avionom.
Napisao: Senad Kreso
FIS-GOL TIM
Mostar, 19.11.2023.