FUDBALSKI SAVEZ SARAJEVO, RATNI PERIOD

Udruženje klubova malog fudbala Sarajevo

Pocetak rata. Nevjerica i zgrazanje. Zar ce se to ipak desiti u nasem Sarajevu, Bosni i Hercegovini? Kako mogu dojucerasnji prijatelji, koji su igrali zajedno u raji, u klubovima pucati jedni u druge? Ubijati? Mi koji smo igrali i znali se samo po nadimcima. Kako sada odjedanput da su nam znacajna nasa imena? Ko je koje nacionalnosti, vjeroispovjesti? Zasto? Za koga? Sve to mi je „islo“ kroz glavu na pocetku rata.

Medjutim, stvarnost stvara drugu sliku i covjek mora da se prilagodjava u novonastalim prilikama. Tako cemo se mi koji smo istinski voljeli sport, nogomet a posebno mali, vrlo brzo organizovati.

Nisam bio na prvom sastanku koji je odrzan ali sam zahvaljujuci minulom radu predlozen u Ratno predsjednistvo FS Sarajevo. Kasnije je doslo do podjele nadleznosti i aktivnosti, tako da je Jusuf Pusina zajedno sa ljudima iz prijeratnog velikog fudbala organizovao predsjednistvo nogometnog saveza drzave Bosne i Hercegovine a mi ostali smo ostali u savezu grada.

U toku rata, s vremenom doslo je do kadrovskih pomjerenja ali vecinu ratnog mandata u Predsjednistvu FS Sarajevo su obavljali (po abecednom redosljedu): Bozur Franjo, Hadziomerovic Alija, Hajdarevic Hasan, Kamber Hamo (predsjednik), Kozaric Kemal, Kures Miodrag, Mioc Ivica (gen.sekretar), Muzurovic Adnan, Spreco Edin,…………

Treba istaci, obzirom na ratnu situaciju, da smo Ivica Mioc i ja, kao gen. sekretar Udruzenja veoma brzo usaglasili stavove da krenemo u zajednicki rad. Od aktivista Udruzenja klubova malog fudbala Sarajevo i sportskog drustva PBS u radu na organizaciji takmicenja u malom fudbalu u ovom periodu participirali jos Radivoje Kovacevic, Fuad Sahacic i Saud Dzindo.

U radu Ratnog Predsjednistva sam ucestvovao sve do sredine 1994 godine na nacin i metodu rada kako sam navikao, sa konkretnim prijedlozima. Naravno, uzimajuci u obzir da su to ratni uslovi. Posebno zelim da istaknem da se na moju inicijativu organizovalo prvo prvenstvo u malom fudbalu drzave Bosne i Hercegovine. U organizaciji tog takmicenja 1994 godine (Sarajevo) ucestvovali su svi navedeni clanovi UKMF.

Veliki je broj ogranizovanih i odrazanih turnira i liga takmicenja u malom fudbalu, o onim takmicenjima za koje imamo validne cinjenice cemo govoriti u posebnom poglavlju knjige.

Treba istaci da nismo imali granatiranje Skenderije (za vrijeme igranja) a kasnije i FIS-a, sto je u to vrijeme bila velika bojazan. Snajperi su „radili“ ali na svu srecu niko od igraca za vrijeme nase organizacije nije stradao.

Koliko je mali fudbal spašavao dostojanstvo?

Kada danas govorimo i podsjecamo se na te ratne dane, prva pomisao je zasto fudbalski savezi, gradski i kantonalni prije svega, ne posvecuju vise paznje onome sta radilo kada je u pitanju sport u toku agresije na Sarajevo.

Mogao sam primjetiti, tokom ovih poratnih godina, da vecinom sve znacajne gradske kulturne i umjetnicke organizacije svake godine obiljezavaju dane aktivnosti iz ratnog perioda.

Za SARTR i aktivnosti koje su provodjene je receno “njegov rad je istinsko svjedočanstvo da se i u najtežim uvjetima za čovjeka, kroz kulturu i umjetnost, može spasiti ljudsko dostojanstvo.”

Da se razumijemo svaka cast Dubravku Bibanovicu i ekipi. Ali, gdje smo mi iz ratnog fudbalskog saveza? Da li smo mi bili u sluzbi ovoga sto se navodi? Ne znam tacan broj turnira i liga takmicenja koje smo organizovali u Skenderiji a kasnije i u FIS-u. Znam da je to bio impozantan broj za vrijeme i uslove u kojima smo to radili.

U razmisljanjima sam ponovo “otisao” po ratni sastav predsjednistva fudbalskog saveza Sarajeva.

Ko je danas od njih clan nekog od organa fudbalskog saveza?

Niko. Znaci nije se imao ko zalagati da istina i konkretan rad bude adekvatno valorizovan, jer nove (sadasnje) clanove Izvrsnog odbora gradskog i kantonalnog fudbalskog saveza to ne interesuje.

Sve je počelo od njih i oni su za sve zaslužni!?

Adnan Muzurović

FIS-GOL TIM

Sarajevo, 21.02.2023.

Nedavno objavljeno